سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. این عمل کپی کردن یا ارائه ایده‌ها، سخنان یا کار شخص دیگری به‌عنوان متعلق به خودتان بدون ارائه انتساب است. در مجامع علمی، این یک تخلف جدی دانشگاهی تلقی می شود که اصول اساسی یادگیری علمی را نقض می کند. سرقت ادبی در نشریات علمی انواع و آثار متعددی دارد.این موارد در این مقاله همراه با راه های پیشگیری از آن مورد بحث قرار گرفته است.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
یک شکل مستقیم سرقت ادبی عبارت است از کپی کردن کلمه به کلمه از اثر شخص دیگری برای ارائه به عنوان اثر خود بدون اعتبار مناسب. محققی که مرتکب این نوع سرقت ادبی می شود ممکن است با عواقب شدیدی مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت و مشکلات قانونی مواجه شود.
کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن متن از کار یک همکار، یا کپی کردن متن از یک نسخه خطی منتشر نشده، همگی می توانند سرقت علمی مستقیم باشند. علاوه بر سرقت علمی مستقیم، محققان می توانند با عدم شناسایی یا استناد صحیح تصاویر یا ارقام نیز سرقت ادبی کنند. برای محققان، استناد صحیح و اخذ مجوز از مراحل ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی، شخص از مطالب منتشر شده قبلی بدون استناد یا کسب اجازه برای کار جدید، مجددا استفاده می کند. در صورت استفاده از این روش، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان خطر رد شدن دستنوشته خود را دارید.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. یک خط قبلاً منتشر شده استفاده شده است. همچنین می‌توان با بازتولید تصاویری که قبلاً بدون ذکر منبع یا مجوز در آثار آکادمیک ظاهر شده‌اند، دست به سرقت ادبی شخصی زد.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. یک محقق همچنین باید اطمینان حاصل کند که ایده ها و تحقیقاتی که در انتشارات جدید خود ارائه می کنند، اصلی هستند.
3. ترجمه سرقت ادبی
این نوع سرقت ادبی شامل بازنویسی کار شخص دیگری و در عین حال تغییر اندکی کلمات و ساختار است. علیرغم اینکه اثر ممکن است متفاوت به نظر برسد، باز هم سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی به درستی تایید نشده است.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
در ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع را به درستی اعتبار می دهند و از کلمات خود استفاده می کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم اینکه اثری جدید به نظر می رسد، سرقت ادبی هنوز هم زمانی در نظر گرفته می شود که ایده ها و آثار اصلی نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشند.
سرقت موزاییک راه های مختلفی وجود دارد، از جمله استفاده از متن از منابع مختلف بدون استناد مناسب، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد کافی.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. هنگامی که چندین منبع را خلاصه می کنند، محققان باید اطمینان حاصل کنند که همه منابع به درستی ذکر شده اند و ایده های اصلی به طور دقیق ارائه شده اند.
مقالاتی که سرقت علمی شده اند و عواقب آن
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند عواقب جدی داشته باشد. به طور معمول، سرقت ادبی می تواند عواقب زیر را برای محقق به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
به احتمال زیاد، در صورت شناسایی سرقت علمی، یک مقاله علمی کاملاً رد خواهد شد. شهرت و اعتبار دانشمندان می تواند در نتیجه آسیب ببیند که می تواند به حرفه آنها آسیب برساند. محققان همچنین ممکن است پس از رد نسخه‌های خطی‌شان، بودجه و منابع خود را از دست بدهند و ادامه پروژه‌هایشان را دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
اعتبار یک محقق در جامعه علمی می تواند با سرقت علمی آسیب جدی وارد کند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند همکاری محقق با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه را دشوار کند. شهرت محقق نیز می تواند بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد.
پیامدهای قانونی
محققانی که به سرقت ادبی متهم می شوند، در صورت نقض قوانین کپی رایت ممکن است با عواقب قانونی از جمله جریمه نقدی و حبس روبرو شوند. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. اقدام قانونی علیه محققی که سرقت ادبی می کند در برخی موارد امکان پذیر است.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت ادبی به عنوان یک موضوع جهانی از توجه ایران مستثنی نیست. تعدادی از اقدامات ایران در چند سال گذشته برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی تحصیلی انجام شده است. ایران سرقت ادبی را به عنوان یک جرم جدی تلقی می کند و کسانی را که مجرم شناخته شوند با مجازات های شدید مجازات می کند.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. محققان و مؤسسات دانشگاهی توسط MSRT ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه هستند.
برای محققان ایرانی، سرقت ادبی یک جرم دانشگاهی است که مجازات آن سخت است. میزان سرقت ادبی تعیین کننده شدت مجازات است. برای سرقت ادبی در ایران مجازات های مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
ابطال گواهی
مدرک ایرانی به دلیل سرقت ادبی که یکی از بدترین مجازات هاست، قابل لغو است. در صورتی که مدرک یک محقق به دلیل سرقت ادبی لغو شود، ممکن است مانع پیشرفت شغلی و شغلی قابل توجهی شود.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
ممکن است اگر محققین به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، از انتشار منع شوند. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
محققان همچنین ممکن است در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی جریمه شوند. اگر سرقت ادبی ثابت شود، ممکن است جریمه شود.
پیامدهای قانونی
عمل سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.اگر محققی به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. اخلاق تحقیق، از جمله انجام تحقیقات با کیفیت، توسط کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) نظارت می شود. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
کمیته ملی اخلاق پژوهش در ایران توسط مؤسسات دانشگاهی در ایران ملحق شده است که کمیته‌های اخلاقی خود را برای تضمین تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده‌اند. هدف این کمیته ها حمایت و آموزش محققان و همچنین اطمینان از اینکه تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها از اصول اخلاقی پیروی می کند است.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی برای دست نوشته هایی ایجاد می کند که حاوی شباهت هایی با آثار منتشر شده است. مربیان و ناشران از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
ابزار Plagiarism Checker X یک دست نوشته را برای سرقت ادبی در برابر پایگاه داده آثار منتشر شده بررسی می کند و آن را شناسایی می کند. یک گزارش سرقت ادبی ایجاد شده توسط این ابزار وجود دارد که هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. محققان و ناشران به طور منظم از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. ابزار مقایسه هرگونه شباهت بین نسخه خطی و پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
با Copyscape، می‌توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت‌ها تشخیص دهید. همچنین، این ابزار محتوای تکراری در اینترنت را بررسی می‌کند و گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که نسخه های خطی را با آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت علمی مقایسه می کند. با تهیه گزارش سرقت ادبی، می توانید از وجود شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده مطلع شوید. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از iThenticate توسط محققان و ناشران بررسی می شوند.
DupliChecker
ابزار رایگانی به نام DupliChecker با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. محقق و دانشجو از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
داوران از بازرسی دستی به عنوان روش اصلی تشخیص سرقت ادبی در مجلات علمی استفاده می کنند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، داوران نسخه های خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کنند. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران از نرم افزارهایی استفاده می کنند که سرقت ادبی را تشخیص می دهند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. ذکر همه منابع به درستی تضمین می کند که هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان تأیید می‌کنند که تمام منابع ذکر شده در دستنوشته به دقت ذکر شده‌اند و محتوای استناد شده با محتوای اصلی مطابقت دارد. داوران ممکن است هرگونه مغایرت را بررسی کنند تا در صورت وجود هرگونه مغایرت مشخص کنند که آیا سرقت ادبی صورت گرفته است یا خیر.
پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، محققان باید از دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌های خاص پیروی کنند. از جمله مؤثرترین راه های جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد صحیح به مقالات علمی است که از سرقت ادبی جلوگیری می کند. برای دادن اعتبار به یک نویسنده اصلی، باید از آثار او استفاده کنید. یک استناد درون متنی و یک فهرست مرجع گنجانده شده است. شما باید نام نویسنده، تاریخ انتشار، و شماره صفحه (یا صفحات) منبع اصلی را در استناد متن ذکر کنید. در فهرست مرجع، تمام منابع مورد استفاده در مقاله باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی ذکر شوند.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. شیوه استناد مورد نیاز رشته آنها باید برای محققان آشنا باشد و با دقت دنبال شود.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
در یک نسخه خطی، بررسی‌کننده سرقت ادبی می‌تواند مواردی از سرقت ادبی را شناسایی کند. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. این نسخه خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و مشخص می کند که آیا شباهتی وجود دارد یا خیر. شناسایی سرقت ادبی و حذف آن از یک نسخه خطی می تواند با استفاده از چک کننده سرقت علمی انجام شود.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
با بازنویسی، ایده ها و کارهای دیگران را با کلمات خود بازگو می کنید. هنگام بازنویسی باید مراقب بود که معنای نویسنده اصلی تغییر نکند. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری استفاده می کند و کمی ساختار کلمات و جمله را تغییر می دهد.
مترجمان باید از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه استفاده کنند. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین حمایت از حقوق نویسندگان اصلی به عنوان قوانین کپی رایت شناخته می شوند. تحقیق باید مطابق با قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن انجام شده است منتشر شود. برای محققین مهم است که با قوانین و مقررات آشنا باشند تا از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند. محقق ممکن است برای استفاده از آثار یا فرم های خاص در برخی موارد به اجازه نیاز داشته باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
اجتناب از سرقت ادبی هنگام نوشتن مقالات علمی با استفاده از کلمات خود ضروری است. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. هنگام جمع‌بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خودشان نیز استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی، حفظ سوابق دقیق منابع در مقالات علمی حیاتی است. تمام منابع و اطلاعات مربوطه، مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه، باید توسط محققان نگهداری شود. برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق، از اطلاعات بالا استفاده کنید. نگهداری سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و از انتساب مناسب همه منابع اطمینان حاصل کنند.
کار خود را مرور کنید
پژوهشگران باید مطمئن شوند که کارشان به درستی اعتبار داده شده است و از سرقت ادبی قبل از ارسال نسخه خطی اجتناب شده است. علاوه بر این، نسخه خطی باید برای اشتباهات دستوری و املایی تصحیح شود. بررسی یک نسخه خطی قبل از ارسال برای شناسایی و تصحیح سرقت ادبی مهم است.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
برای محققین مهم است که از تکنیک های استناد مناسب پیروی کنند، از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنند، به دقت بازنویسی کنند، قوانین کپی رایت را درک کنند، از کلمات خودشان استفاده کنند و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنند.
مجلات علمی همچنین برای نظارت بر یکپارچگی تحقیقات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت ادبی به داوران متکی هستند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
محققان باید تلاش کنند تا از سرقت ادبی اجتناب کنند و در هنگام تولید آثار خود بالاترین استانداردهای صداقت دانشگاهی را رعایت کنند. تحقیقات علمی را می توان با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها پیش برد.